Activiteiten!

De kinderen vinden de hashaa fantastisch. Ze werken hard aan het opknappen ervan. Alles is nu geschilderd, er is behangen en er is een muur gemetseld om een aparte slaapkamer voor meisjes te kunnen maken. In een paar kamers ligt nu zeil, de andere volgen. Er is een nieuwe ijskast en een wasmachine die op mijn aandringen zo degelijk mogelijk is. Er zal heel wat te wassen zijn. Ook een grote televisie staat er nu; ik heb nog geprobeerd om dat wat uit te stellen, maar in dit land staat zo’n ding in elk huis 24 uur per dag aan. Men kan niet zonder.
Ook de aanleg van een groentetuin is begonnen. De beide Franse studenten van wie we zaterdag afscheid genomen hebben, adviseerden over de plaats en over de manier waarop de grond vóór de winter het best kan worden voorbereid. Zelfs over een composthoop is gesproken, hetgeen voor Mongolen een geheel nieuw idee is.
Van de vorig eigenaar hebben we een klimrek en een basketbal-paal gekocht, de laatste van Russische en daardoor zeer degelijke kwaliteit.
Er zijn twee nieuwe meisjes, van 7 en 9 jaar oud. Hun vader is dood en hun moeder is en paar weken geleden met de noorderzon vertrokken zonder enige voorziening voor haar kinderen achter te laten. Ik kan daar met mijn pet niet bij, maar de dames hebben onderdak, eten en een warme opvang. De foto’s 1 en 2 laten het oudste zusje aan het werk en in diepe slaap zien.

Dinsdag was de eerste vergadering van het bestuur (foto3), helaas waren er maar 4 van de 5 leden, zodat nog geen voorzitter kon worden gekozen. Dat moet in november bij de volgende vergadering dan maar.
Woensdag zijn twee dames benoemd die om de beurt 24 uur in de hashaa gaan doorbrengen om te koken, schoon te maken en op de kinderen te passen. Dat is een heel grote stap voorwaarts. Een van hen is mijn nieuwe werkster (mijn 4 de) die me heeft beloofd om ook bij mij te blijven werken. Ze is de moeder van de Mongoolse kampioene Taekwondo, een 17 jarig, zeer charmant meisje met sproeten (!). De moeder was werkeloos en is dus flink geholpen met haar nieuwe baan. Ook de andere dame was werkeloos. Het straatkinderenproject helpt dus ook mee om de lokale economie te verbeteren.

Ook op woensdag is een container uit Frankrijk aangekomen, de helft met ziekenhuisspullen, de andere helft met kleren. Boldsaikhan heeft de eerste keus gekregen en is met dozen vol tweedehands spullen vertrokken. Overigens heeft het vervoer en de invoer van de container in het land handenvol geld gekost en ik betwijfel dan ook zeer of dit een efficiënte manier van ontwikkelingshulp is. Je kan het geld denk ik beter hier uitgeven.

Er is dus een hoop activiteit nu. Tot mijn blijde verrassing vertelde Boldsaikhan me dat hij elke avond een lijst maakt van wat hij de volgende dag moet doen. Dat klinkt me erg bekend in de oren en ik weet dat het werkt. Zijn leven is totaal veranderd sinds een paar weken. Hij moet nu naar een bestuursvergadering, heeft 2 personeelsleden voor wie hij belasting moet gaan betalen, barst van de klussen rondom het huis en heeft sinds deze maand een eigen inkomen. Hij werkt zich rot, maar geniet ervan. En hij doet het prima.

Er is deze week veel geld binnen gekomen en dat betekent dat we toch nog vóór de winter een nieuw dak en een nieuwe schoorsteen kunnen kopen. Het materiaal wordt deze week uit China gehaald en is van knalblauw metaal. Hopelijk zit het er binnen een paar weken op.
Verder worden tafels en stoelen gemaakt en gekocht, bedden, pannen, borden en bestek, een eindeloze serie spulletjes, 25 kinderen is een hoop.


Dankzij het geld dat in NL is binnen gestroomd begin ik hier langzamerhand een lokale bekendheid te worden. Er wordt veel over het project gepraat. Dat is een angstig gevoel zolang we nog geen stabiele financiering gevonden hebben. Mijn eerste doel blijft dan ook contact met een organisatie die bereid is om jarenlang te financieren. Daarnaast zullen we het moeten hebben van losse acties en van particulieren. Tot nu loopt dat fantastisch. Er is in totaal nu € 23.700 binnen (37 miljoen T) en dat is véél geld. We kunnen alle investeringen doen, inclusief een nieuw dak, en daarna is er voor ruim 7 maanden geld om te leven.
Een paar mensen in Nederland helpen flink in het benaderen van organisaties, maar dat is hard werken en een hoop afschrijvingen of helemaal geen reactie.